"When this you see, remember me".
Wat je bijna nooit tegen komt is de rest van dit gedichtje.
In 1736 werd het al gebruikt voor een merklap en het volledige vers luidt:
"When this you see, remember me,
And keep me in your mind;
And be not like the weathercock
That turn att every wind.
When i am dead, and laid in grave,
And all my bones are rotten,
By this may i remembered be
When i should be forgotten."
In 1785 maakte Sophronia Willard een lap met een soortgelijk gedicht:
The rose is red, the grass is green.
The days are past that I have seen.
And when the bell begins to toll.
The Lord have mercy on my Soul.
When I am Dead and laid in grave,
and all my bones are rotten.
when this you see remember me,
that I not be forgotten"
0 reacties:
Een reactie posten